Bezsenność
Bezsenność jest stanem niedostatecznej ilości i/lub jakości snu, który utrzymuje się przez dłuższy czas.
Czasami zdarza się, że osoby skarżą się na złą jakość snu chociaż jego długość oceniana obiektywnie miesci się w granicach normy.
Najczęściej osoby cierpiące na bezsenność skarżą się na trudności z zaśnięciem, trudności w utrzymaniu nieprzerwanego snu i zbyt wczesne budzenie się. Zazwyczaj występują objawy mieszane.
Na ogół bezsenność zaczyna się podczas nasilonego stresu. Powtarzająca się bezsenność prowadzi do lęku przed bezsennością i do koncentrowania się na jej skutkach. Osoby cierpiące na bezsenność twierdzą, że przed udaniem się na spoczynek odczuwają napięcie, lęk, obawy, przygnębienie, często rozmyślają o tym co zrobić, żeby się wyspać. Rano czują się zmęczone fizycznie i psychicznie. W ciągu dnia typowe są takie objawy jak przygnębienie, wzmożone napięcie, drażliwość, trudności w koncentracji uwagi.
Bezsenność jest często objawem innych zaburzeń psychicznych takich jak: depresja, nerwice, zaburzenia odżywiania, schizofrenia, używanie substancji psychoaktywnych, może towarzyszyć przyjmowaniu niektórych leków lub występować w chorobach fizycznych przebiegających z bólem. W takich przypadkach bezsenność pojawia się jako jeden z licznych objawów zaburzenia psychicznego albo stanu fizycznego co znaczy, że nie dominuje w obrazie klinicznym.
Leczenie:
Przy bezsenności krótkotrwałej tj trwającej do 3 tyg często pomaga farmakoterapia natomiast przy bezsenności przewlekłej tj trwającej > 1m-ca leczeniem zalecanym jest psychoterapia poznawczo-behawioralna.