Czym są napady paniki?

Zaburzenie lękowe z napadami lęku panicznego polega na tym, że dana osoba doświadcza nawracających napadów silnego lęku (paniki) mimo braku oczywistej przyczyny. Często do napadów lęku panicznego dochodzi w miejscach publicznych i w sytuacjach, w których wyjście bądź ucieczka są utrudnione (np. w zatłoczonym autobusie, w kinie). Napady również mogą wystąpić w czasie snu. Ponieważ panice towarzyszą zwykle takie objawy jak kołatanie serca, pocenie się, zawroty głowy, drżenia mięśniowe, poczucie nierzeczywistości, doświadczenie to może zostać mylnie uznane za rozpoczynający się zawał serca, oznakę bliskiej utraty przytomności oraz utraty panowania nad sobą.

Osoby cierpiące na to zaburzenie z niepokojem zastanawiają się kiedy nastąpi kolejny napad. Osoby te zmieniają swoje zachowanie aby poradzić sobie z napadami paniki albo całkowicie je wykluczyć. 

Oto przykłady takich zachowań:

• noszenie przy sobie leków, pieniędzy, telefonu, bądź innych rzeczy zapewniających bezpieczeństwo
• unikanie czynności sprzyjających pojawieniu się objawów fizycznych podobnych do symptomów paniki (np. ćwiczenia fizyczne)
• wychodzenie z domu tylko w towarzystwie innej osoby
• potrzeba stałego posiadania informacji o miejscu pobytu małżonka(-ki) lub partnera (-ki)
• picie alkoholu w celu rozluźnienia się
• unikanie alkoholu, kofeiny lub innych substancji
• częste sprawdzanie tętna lub mierzenie ciśnienia tętniczego
• siadanie w pobliżu wyjścia w kinie lub w restauracji

Zanim rozpozna się u kogoś zaburzenie z napadami paniki należy wykluczyć jako przyczynę napadów inne schorzenia medyczne tj. zaburzenia funkcjonowania tarczycy, choroby serca. Objawy podobne do tych, które występują w czasie napadu paniki bywają też skutkiem zażywania substancji pobudzających tj kokainy, kofeiny lub nagłego odstawienia alkoholu.

Zaburzenie to występuje dość powszechnie, w różnych okresach życia doświadcza go około 3,5% ogółu populacji, około 2/3 stanowią kobiety, około 1/3 populacji przyznaje się do ulegania sporadycznym napadom paniki.

Przyczyny:

Jest wiele przyczyn występowania zaburzenia z napadami paniki i nie można wskazać jednego czynnika, który by się zawsze powtarzał. Do rozwoju zaburzenia prowadzi złożona interakcja czynników psychologicznych (np. lękowe przekonania dotyczące paniki i doświadczanych symptomów fizycznych), biologicznych (skłonność genetyczna) oraz środowiskowych (np. stres).

Leczenie:

Skoro w rozwoju i utrzymywaniu się zaburzeń z napadami paniki mają swój udział czynniki biologiczne i psychologiczne wykazano, że w terapii skuteczne jest leczenie biologiczne (stosowanie leków) i psychologiczne (psychoterapia).

Jedyną formą psychoterapii , której skuteczność w leczeniu zaburzeń lęku panicznego potwierdzają kontrolowane badania naukowe jest terapia poznawczo-behawioralna. Trwa ona zwykle 10-15 tygodni.